Van crisis naar kans

Hoe Restorative Yoga op mijn pad kwam

Het was een koude, druilerige ochtend in het voorjaar 2012 en ik zie mijzelf nog zitten, huilend in de trein na het afscheid van mijn zoon, op weg naar Schiphol. Huilend, omdat ik het toch wel erg moeilijk vond om hem, die weliswaar al bijna 15  was, voor 4 weken te moeten missen. Zo’n lange tijd waren wij nog nooit uit elkaar geweest. Gelukkig kon ik hem in goede handen achterlaten bij mijn ouders die hem dolgraag te logeren hadden. Huilend ook, omdat ik een ongewis avontuur tegemoet ging en dat toch ook wel heel spannend vond.

Frozen shoulder

Maanden daarvoor had ik een kwetsuur aan mijn arm opgelopen die resulteerde in een frozen shoulder. En een frozen shoulder betekent werkelijk dat hij als bevroren vastzit! Naast dat dat ontzettend veel pijn doet, is het tevens heel ongemakkelijk want het beperkt je enorm in je bewegingsvrijheid. Ga bijvoorbeeld maar eens je haar wassen met 1 hand (want optillen van mijn rechter arm ging nauwelijks). Het lesgeven in yoga werd voor mij steeds moeilijker door de bewegingsbeperking, want het liefste deed ik alle oefeningen mee. Het ergste was de constante pijn, waardoor ik slecht sliep, en als ik slaaptekort heb is dat niet gunstig voor mijn gemoed. Ik kan dan makkelijk vervallen in somberte en zwaarmoedigheid door een verleden met depressies. Angsten kwamen omhoog hoe ik als z.z.p.-er en kostwinner voor mij en mijn zoon kon blijven zorgen als ik geen yoga les meer zou kunnen geven. Dus ja, ‘ik zat er echt doorheen’.

Ik had het gevoel dat er iets drastisch moest gebeuren om mij uit deze crisis te halen.

De prognose van de schouder-specialist maakte mij er ook niet blijer op, want zij vertelde dat het zeker een herstelproces van 3 jaar zou gaan zijn. Zo’n uitspraak maakte gelukkig, na de initiële schok, wel iets van mijn eigenzinnigheid in mij los: ’Dat zullen we nog weleens zien! ’ Ik had het gevoel dat er iets drastisch moest gebeuren om mij uit deze crisis te halen. Gelukkig is hulp dichtbij als je in nood bent, en een goede vriendin die toentertijd op Bali woonde nodigde mij uit om langs te komen. De warmte en goede masseurs/healers die op het mystieke, tropische eiland te vinden waren, zouden mij wel doen genezen volgens haar. Ik had er wel oren naar! Ik koppelde mijn reis aan de voorjaarsvakantie en zorgde dat mijn cursisten voor de overige 2 weken yogales kregen van o.a. mijn trouwe vervangster: mijn moeder Ria, die ook yogadocent is en die mij aangestoken heeft met haar liefde voor het vak.

Bali

Op weg naar Bali, met een tussenlanding in Singapore, kwam steeds meer het oude vertrouwde stewardessengevoel van vrijheid in mij opborrelen. Ik besefte dat ik het reizen gemist had, en vooral ‘t  gevoel van vrijheid dat het me gaf. En ik realiseerde me dat het grotendeels in mijn eentje opvoeden van mijn zoon bij tijd en wijle wel een grote verantwoordelijkheid was die ik op mijn schouders (!) voelde drukken. Nu had ik tijd en ruimte gecreëerd om eens alle aandacht aan mezelf te geven en te herstellen van de pijn en de stress en zeker ook nog een stuk onverwerkt verdriet van de scheiding met mijn ex.   Na de landing op Bali-Denpasar, voelde ik dat ik de juiste beslissing had genomen. Ik ben een tropenkind (vroeger met mijn ouders in de tropen gewoond) en door de vochtige warmte voelde ik mijn huid zacht worden en mijn haar ging ervan krullen. Een heerlijk bekend gevoel. Dit was al het begin van de ontspanning die ik zo nodig had. Je kunt namelijk alleen maar herstellen als je zenuwstelsel in de stand van ‘rest and digest/rust en herstel’ staat. Stress en spanning houden het herstel tegen.

Wat vond ik het een openbaring, dat ook dit yoga kon zijn: zo zacht, zo eenvoudig en ontspannend.

Gaandeweg mijn verblijf begon ik steeds meer te ontspannen. De massages van de verschillende Balinese genezers deden mij goed en de rust en warmte waren heilzaam. Mijn liefde voor Yoga bracht mij naar de bekendste Yogaschool op Bali, The Yogabarn in Ubud. Een internationale Yogaschool waar je van s ’ochtends vroeg tot s ’avonds laat allerlei lessen kan volgen, zowel voor beginners als gevorderden en in  verschillende stijlen.

Restorative Yoga

Eén Yogavorm op het rooster trok meteen mijn aandacht: Restorative Yoga. Vertaling daarvan is Herstellende Yoga en dat was precies wat ik nodig had.
Nieuwsgierig stapte ik de Yogastudio op de bovenverdieping binnen, die trouwens rondom m.u.v. een aantal bamboe pilaren helemaal open was zodat je de krekels, tropische vogels en regenbuien kon horen. Een aantal deelnemers had zich al geïnstalleerd op een groot langwerpig kussen, anderen stonden zich in te smeren met muskieten-repellent (zeer nodig, want de schemering zette in -muskieten aanvalstijd). Ook ik pakte een ‘bolster’ (zo werd het kussen genoemd) en dekens uit de kast, en rolde vol verwachting mijn matje uit. De zaal stroomde intussen vol tot de ruimte gevuld was met wel 40 deelnemers. Een populaire yogales dus!

Yogadocent Tina Nance gaf de instructies en deed voor hoe we ons in de verschillende houdingen konden ondersteunen m.b.v. de bolster en dekens. Ook gaf zij mij zorgzame aandacht en bood ze alternatieven aan, zodat ik met mijn pijnlijke stijve schouder toch de hele les mee kon doen. Wat vond ik het een openbaring, dat ook dit yoga kon zijn: zo zacht, zo eenvoudig en ontspannend. Er ging een hele nieuwe yogawereld voor mij open.
Meteen zag ik het verband tussen Mindfulness en Restorative Yoga. Maar het belangrijkste op dat moment was, dat ik er baat bij had. Wat heerlijk was het om te mogen rusten tegen een kussen terwijl je ongeveer 10 tot 15 minuten in een houding bent. Ik voelde mijn spieren verzachten en raakte steeds meer ontspannen. De 1 ½ uur vloog voorbij.
Om een lang verhaal kort te maken: ik heb tijdens mijn verblijf op Bali vele Restorative Yoga lessen gevolgd, die bijdroegen aan mijn herstel. Mijn schouder verzachtte en mijn zenuwstelsel kwam tot rust.

Bij terugkomst op Schiphol kon ik mijn arm weer zover optillen (op de heenweg kon ik niet eens zelf mijn handbagage in het bagagevak boven mijn vliegtuigstoel plaatsen) dat ik uitbundig kon zwaaien naar mijn familie die mij op kwam halen. En wat was ik blij dat ik mijn zoon weer in de armen kon sluiten!

Van een crisis werd mijn schouder mijn kans om anders in het leven te gaan staan, om nog bewuster te zijn.

In de rust en ruimte die ik voor mezelf had gecreëerd tijdens mijn Bali-reis, kreeg ik het inzicht dat ik wel wat zachter voor mezelf mocht zijn en geregeld langere periodes van vrije tijd moest inplannen om mijn werk en privé wat meer in balans te brengen. Mijn frozen shoulder ontdooide langzaam maar zeker verder na thuiskomst en lange tijd is hij mijn graadmeter geweest voor stress. Als de oude klacht weer een beetje terugkwam was dat het signaal dat ik toch weer over mijn grens was gegaan, dat er teveel zorgen op mijn schouders drukten of dat ik teveel stress had. Van een crisis werd mijn schouder mijn kans om anders in het leven te gaan staan, om nog bewuster te zijn.

De crisis bracht me ook een kans op het gebied van Yoga lesgeven. Langzaamaan werden mijn lessen zachter en meditatiever, met de inspannende Poweryoga stopte ik helemaal, en specialiseerde ik mij steeds verder in de Restorative Yoga. Omdat het mij zoveel goeds had gebracht wilde ik deze zachte yogavorm graag delen met mijn cursisten. Na die ene keer heb ik nog meerdere bezoeken gebracht aan Bali, vooral om me hierin verder te verdiepen. Ik ontwikkelde mijn eigen methode: m.b.v. de adem ruimte creëren in gebieden van het lichaam waar spanning zit en m.b.v. mindfulle, onderzoekende en uitnodigende verbale instructies de deelnemers uitnodigen om te vertragen, verzachten en verstillen.

Restorative Yoga Specialisatie

Inmiddels leid ik ook collega’s op om zich te specialiseren in Restorative Yoga. Zodoende kan deze zachte yogavorm zich als een warme deken over Nederland verspreiden en bijdragen aan een stuk broodnodige ontspanning die er in onze ‘druk-druk-druk-maatschappij’ vaak bij inschiet.